• Цели
• Експозиција
• Афектирани органи и симптоми
• Третман
• Литература

Цели

• Белодробниот едем кај лица експонирани на одредени иритантни гасови (на пр. Nitrogen dioxide, chlorine) се спречува со итна администрација на кортикостероиди за инхалирање.
• На работните места каде постојат иритантни гасови, потребно е да се достапни кортикостероиди за инхалирање.

Експозиција

• Пожари
• Мешавина од различни гасови и атомски честички
• На пр. Акролеинот се ослободува при горење на нафтени деривати и пластика.
• Индустриска експозиција
• Гасови кои се ослободуваат во индустриски процеси
• Истекување на гасови во индустриски погони и за време на транспорт

Афектирани органи и симптоми

Високо хидросолубилни гасови (амонијак, хидрохлорна киселина, сулфурна киселина, формалдехид, ацеталдехид, ацетна киселина) се абсорбираат низ мукозната мембрана на горните дишни патишта, предизвикувајќи

• Интензивно кашлање
• чувство на печење
• едем на епиглотисот или ларинкс
• Средно хидросолубилни гасови ( хидрофлуорна киселина, сулфур диоксид, хлор, хлор диоксид, јод, бром, флуор) ги афектираат бронхите предизвикувајќи
• Кашлање
• Зголемена мукозна продукција
• Бронхална опструкција

• Слабо хидросолубилни гасови ( фозген, озон, нитроген диоксид, метил бромид, акролеин, диметил сулфат, цинк хлорид) достигаат до алвеоли, предизвикувајки белодробен едем кој може да се развие веднаш или со доцнење повеќе од 24 часа, на пример: нитроген диоксид води до белодробен едем помеѓу 3 до 30 часа после експозиција. Симптомите на белодробен едем предизвикани од иритативни гасови вклучуваат
• сува кашлица или сукрвичав искашлок
• диспнеа, кркорење
• гадење, повраќање
• можна треска, симптоми на хипотензија

• Било кој иритативен гас може да предизвика животно-загрозувачка повреда на алвеоли доколку експозоцијата е многу интензивна и трае долго.
• Можни се и долготрајни секвели 1.

Третман

Превенција на белодробниот едем

Секогаш е побезбедно давање на кортикостероиди со цел превенција на белодробен едем , отколку воздржување од тоа.

• Профилактички постапки
• Првите 24 часа: на пациентот му се дава колку е можно побрзо после експозиција (најдобро во првите 15 минути) 800 mg budesonide или 1000 mg beclomethasone во инхалација, користејќи кабина за инхалирање. Дозата се повторува по 4 часовен интервал.
• Следните 4 дена: истата доза дадена 4 пати дневно за време на работните часови на пациентот.
• После 5 дена: третманот се прекинува, освен ако има белодробни наоди во кој случај третманот се продолжува се до излекување.
• Многу интензивни експозиции бараат високи дози на интравенозна кортикостероидна терапија. Оваа терапија, или развиениот белодробен едем бараат интензивна нега во болница.

Третман на бронхијалната опструкција

• Бета симпатомиметици на секои 3 часа , т.е.
• Salbutamol 0.4 mg
• Terbutalin 0.5 mg
• Fenoterol 0.4 mg

• Инхалација со адреналин
• Најмногу 3 инхалации за време од 30 минути
• Најмалку 1 минута помеѓу инхалациите

Третман на кашлица

• Clobutinol hydrochloride 20 mg (= 2 мл 10 мг/мл) и.м. или и.в.
• Бета симпатомиметиците исто така имаат ефект.

Литература

1. Schwartz DA, Smith DD, Lakshminarayan S. The pulmonary sequelae associated with accidental inhalation of chlorine gas. Chest 1990;97(4):820-5
2. Walker E, Hay A. Carbon monoxide poisoning. BMJ 1999; 319:1082–83
3. Pullinger R. Something in the air: survival after dramatic, unsuspected case of accidental carbon monoxide poisoning. BMJ 1996;312:897–898
4. Juurlink DN et al. Hyperbaric oxygen for carbon monoxide poisoning. In: Cochrane Library, Issue 4, 2000, Oxford: Update Software
5. European Committee for Hyperbaric Medicine. Wattel F, Mathieu D (eds.) 1st European Consensus Conference on Hyperbaric Medicine. Lille 1994, pp 1–157